Нашата кујна е мешавина на најразлични специјалитети со кои се гордееме и на кои најчесто гледаме со носталгија. Многу од овие зачини и начините на нивно користење ги предаваме од генерација на генерација, како дел од нашето колективно кулинарско знаење. Низ целата оваа традиција низ времето, се сретнуваат најразлични зачини и билки, но со текот на времето нивната бројка се зголемува. Зачините, иако се додатоци, сепак на секоја храна и даваат посебен печат и препознатливост. Даваат пријатни спомени од минатото, поврзани со храна која најчесто сме ја конзумирале.
Црвен пипер
Не постои семејство кое константно не го користи овој зачин и тоа најчесто во форма на ситно мелена црвен пипер. Ја има на зелените пазарчиња и нормално во секој маркет. Во готвењето дава убава црвена боја, и се карактеризира со силен мирис. Дополнително може да биде со луткаст вкус. Најчесто се користи во комбинација со одредени јадења како грав, гулаш, најразлични чорби и паприкаш. Она што треба да се знае е дека треба да се чува на темно и ладно место, бидејќи ја губи бојата и аромата по која е препознатлива.
Лук
Иако некои од нас не го преферираат премногу во својата исхрана, факт е дека нема замена во нечија кујна кога се работи за овој зачин. Најчесто се избегнува заради аромата која ја остава во устата, но баш поради тоа одредени јадења не би можеле ни да се замислат без овој вкус. Најчесто се употребува како додаток во месо, чорби и тестенини. Постои опција да се купува како сушени гранули, кои не доминираат премногу со препознатливиот мирис на лукот, но не загоруваат и се полесни за употреба.
Магдонос
Магдоносот спаѓа во зачини кои се вклопуваат во речиси секое јадење, од салати, до јадења со месо, чорби, супи и слично. Исто така се користи и за декорација за дел од свечените јадења кои ги подготвуваме. Најчесто се користи целосно, без посебна преработка. Исто така може да се најде како сушен зачин, кој може да се користи најчесто на истиот начин на кој се користи и свежиот магдонос.
Црн бибер
Најчесто се користи заради умереноста на топлиот и луткаст вкус кој го дава на јадењата во кои се додава. Биберот истот така е еден од најкористените зачини, не само кај нас, туку и во светот. Има карактеристика да го зајакнува вкусот на производите со кои се комбинира. Мало внимание при користењето на биберот е секогаш добредојдено заради тоа што доколку се употребува во прашкаста форма и се вдише може да предизвика непријатност кај дишните патишта и мала кивавица.
Нане
Нането, освен како зачин се користи како чај, кој помага за олеснување на болки во стомакот. Во свежа варијанта може да се користи како додаток во вода со лимон, со што се добива летен освежителен пијалак. Нането е зачин кој се користи со јагнешко месо, сосови, јаболка, млад компир и многу други. Особено се користи при готвење на грав, бидејќи помага во дигестијата на оваа мешунка.
Ловоров лист
Ловоровиот лист има доста специфична арома. Неговите ливчиња се употребуваат суви и цели. Најчесто се додава во супи, чорби, месо, живина, но и во зимница. Освен што дава специфичен вкус на храната, самиот лист има горчлив вкус, па најчесто го вадиме од храната после готвењето.
Босилек
Босилекот има силна арома кога е свеж и има сладок вкус. Неговите ливчиња се употребуваат свежи или суви за зачинување на меса, риба, салати и сосови. Тоа е додаток на многу италијански специјалитети, а особено се додава во јадења со домат и јагнешко месо.
Зачините освен како додаток во исхраната заради подобрување на вкусот честопати знаат да имаат и значителни карактеристики кои се одразуваат на нашето здравје. Многу зачини, кои се употребуваат секојдневно во кујната, се дел од листата на природни и традиционални лекови, чии својства биле забележани не само кај нас туку и пошироко во светот. Затоа е добро да се препознаваат бенефитите на секоја намирница и истите тие правилно да се користат. Зачините се редок случај каде добриот вкус е еквивалентен со позитивните придобивки за здравјето на оние кои ги конзумираат.
